Nedavno završena prva sezona serije Fargo, koja snimljena na osnovu istoimenog filma autorskog tandema Koen (Ethan Coen, Joel Coen), me je navela da se podsetim ovog kultnog projekta spomenutog dvojca koja ih je na neki način lansirala u orbitu svetski poznatih i priznatih filmskih radnika. Od ranije poznati po tome što se ne bave holivudskom produkcijom i velikim studijima, sebi svojstveni i izrazito nezavisni, braća su i u ovom filmu ostali dosledni svom istančanom ukusu za pravljenje stilizovanih drama sa jakim ukusom crnog humora.
Radnja je smeštena u gradić po kome je film dobio ime. Na samom početku se upoznajemo sa Džerijem (William H. Macy), prodavcem automobila koji ima sastanak sa kriminalcima Grimsrudom (Peter Stormare) i Karlom (Steve Buscemi). Džeri je u velikim finansijskim problemima i dolazi na ideju da izvede otmicu sopstvene supruge kako bi izvukao novac za otkupninu od svog tasta, imućnog škrtice. Krimosi mu izlaze u susret, ali od samog početka se stvari otržu kontroli. Dolazi do niza neočekivanih događaja koji će dovesti do fatalnih posledica, a ekipi je za petama Mardž (Frances McDormand), istrajna lokalna policajka.
Braća Koen su specifična iz više razloga i baza njihovih poklonika je iz godine u godinu sve veća. Njihove filmove ne karakterišu specijalni efekti, jurnjave i rasipanje novca tokom snimanja, nego suptilna umetnost koja se najbolje ogleda u vrhunskoj režiji i originalnim scenarijima punim krajnje zanimljivim i drugačijim likova. Većinu projekata koje oni potpisuju bi zaradili i solidnu sumu na bioskopskim kasama, ali njima više odgovara da budu svoji šefovi, bez uslovljavanja i ometanja u rada, što je karakteristično za velika holivudska studija koja često ubijaju autorsku inovativnost.
Fargo je smešten u Minesoti, državi u SAD u kojoj su Koenovi odrasli, i za nju su karakteristične duge, snežne zime, pa bela boja dominira ekranom. Scenario je savršeno napisan, na izvrstan način ravnomerno dozira socijalni realizam, krimić i jaku dozu sarkazma. Brojni likovi su ravnomerno karakterizovani i svaka uloga na svoj način predstavlja psihološku studiju. Iz navedenog se da zaključiti da film sadrži i scene akcija, ali one su sklonjene u stranu u korist bavljenja likovima.
Muzika nije baš tipična za ovakav žanr i često vam stvori utisak kao da se odvija borba gladijatora na ekranu, ali po rečima autora služi čisto kako bi još više dočarala težinu opstanka u surovom zimama, kao što je ona u Fargu. Moram spomenuti da film ima pojedine scene koje su izrazito nasilne (krv pored sve te beline postiže još jači efekat), kao i to da radnja nije ekranizacija istinite priče kao što piše na samom početku.
Ekipa glumaca je prosto savršena – svako od njih je kvalitetan, poznat i priznat, ali nijedan ne predstavlja ime sa holivudske A liste. Pre svih je tu Frensis MekDormand koja je pokupila Oskara za svoju ulogu trudne policajke čija je istrajnost očigledno netipična u toj profesiji. Vilijam Mejsi je sjajan u ulozi Džerija, čoveka čiji su stavovi odbojni, ali nekako uspeva da stvori saosećanje kod gledaoca. O Stivu Bušemiju ne vredi trošiti reči jer svaku ulogu jednostavno pokida.
Fargo je sjajan projekat braće Koen koji predstavlja nešto najbolje što nezavisni film može doneti. Savršen miks drame i krimića, začinjen odličnim humorom i umotan u izvrstan umetnički kolaž svojstven ovim autorima.[yasr_multiset setid=0 show_average=’no’]
