Vaša ocena filma:

Tokom gledanja filmova koje je potpisao Dejvid Linč (David Lynch) se ne može oteti utisku da se čovek samo poigrava sa nama, snimajući ono što mu tom trenutku padne na pamet (koliko god to besmisleno bilo) i ostavljajući gledaocu da ponovnim gledanjem, čitanjem objašnjenja i prostim nagađanjem proceni i shvati šta je režiser hteo da kaže. Kao poznat majstor nadrealizma i umetnik u čijim filmovima se vešto krije granica između sna i jave Linč predstavlja režisera čiji rad možete ili da cenite ili da pljujete, treće opcije nema.

Glavna protagonistkinja filma je Niki Grejs, koja u najnovijem filmu dobija ulogu života. Ona se zaljubljuje u kolegu na setu i vremenom počinje da gubi jasne granice između onog što je stvarno, onog što zamišlja i onog što sanja. Njenu konfuziju još više povećava saznanje da je film u kome glumi rimejk poljskog filma koji nije završen zbog neopisive tragedije koja se zadesila na setu. Vremenom se njena priča meša sa pričom poljske prostitutke i na nelogičan način dolazi do njihovog povezivanja.

Linč je poznat po tome što je potpuno nekonvecionalan, beskompromisan i sa svojim posebnim shvatanjem filma i umetnosti uopšte. Njegov zaštitni znak su kompleksni filmovi, ali je ovaj film, po njegovom priznaju, najkompleksniji projekat koji je do sada uradio. Krajnje nesvakidašnja priča je snimljena na krajnje nesvakidašnji način, u potpunosti ručno držanom digitalnom kamerom. Snimanje filma je započeto sa svega par strana scenarija, Linč je na svaki par dana glumcima davao tekstove koji su bili dovoljni za nekoliko dana snimanja, i čak ni glumci nisu znali kako i šta snimaju, koja je poenta svega i kako će se film uopšte završiti.

Eksperimentisanje koje je svojstveno režiseru je doživelo vrhunac u ovom projektu. Film je prožiman mračnom, sablasnom atmosferom koja čini da se gledalac oseća nelagodno, ali da ipak nastavi sa gledanjem filma, znatiželjno iščekujući šta će se sledeće desiti. Nizom snimaka nadrealnih događaja u kombinaciji sa sjajnom muzikom i odličnim zvukom se postiže osećaj da tri sata, koliko traje film, prođu brzo kao prosečna epizoda tv sitkoma. Ono što mu nedostaje je uglačan izgled i kvalitetna fotografija koja krasi njegove ranije filmove, ali loš kvalitet snimaka se sa druge strane može posmatrati i kao plus na originalnosti.

Većinu uloga u filmu su poneli glumci sa kojima je Linč u nekoliko navrata već sarađivao. Glavnu ulogu je ponela pomalo zaboravljena Lora Dern (Laura Dern). Iako se odlično snašla u ovoj ulozi mora se priznati da bi kvalitetnija glumica više doprinela kvalitetu i zanimljivosti filma. Ulogu filmskog režisera je poneo sjajni Džeremi Ajrons (Jeremy Irons), kojem uloga, nažalost, nije toliko značajna za tok filma. Tu je i Linčov miljenik Džastin Teroks (Justin Theroux) u svom karakterističnom izdanju, a poseban utisak na mene je ostavila Grejs Zabriskie (Grace Zabriskie) u ulozi jezive komšinice.

Ovaj film predstavlja vrhunac Linčovog rada. Njegovi poštovaoci će ovaj film posmatrati kao remek-delo, dok će neutralni gledaoci, nepripremljeni na ono što ih čeka, posmatrati ovaj film kao kolaž bizarnih, konfuznih i besmislenih snimaka. Moja preporuka je da nađete vreme, ispraznite misli i priđete ovom filmu na krajnje neutralan način, prijatno ćete se iznenaditi.

8/10