You could fight for God, or country, or family. I do not care, so long as you fight!
Nisam napisala recenziju na sajtu skoro jedanaest meseci, tačnije od gledanja filma I, Tonya. Pravdala sam sebe time da sigurno nema dovoljno kvalitetnih filmova, ali to nije istina. U proteklih desetak meseci sam pogledala pregršt dobrih filmova koji, uprkos svom kvalitetu, nisu mogli dopreti do mene na ovakav način. Outlaw King me je konačno trgao iz moje recenzijske letargije i lenjosti u pisanju. Dabome, logično je da sledi jedna nagovarajuća recenzija u mom prepoznatljivom stilu kojoj, nadam se, nećete moći odoleti.
Početak četrnaestog veka, Škotska je okupirana od strane Engleske, tačnije kralja Edvarda I (Stephen Dillane). Većina plemića, od kojih pojedini imaju prvenstvo na presto kralja Škotske, zajedno sa ostalim škotskim plemićima godinama unazad ratuju da se oslobode škotske zemlje, ali nisu jedinstveni u toj nameri. Nakon teškog poraza i strašnih ljudskih gubitaka, opet se moraju povući, sklopiti prividni mir i povinovati kralju Edvardu, koji i dalje zadaje strašne novčane namete. Narod se ne miri sa time, posebno nakon stravičnog javnog pogubljenja škotskog junaka Vilijama Valasa, koje donosi i nemir u krugove plemića, ponajviše Roberta Brusa (Chris Pine). On odlučuje, uz pomoć crkve, krunisati se za kralja Škotske i krenuti u krvavi, odlučujući pohod vraćanja Škotske Škotima u ruke.
Nemoguće je izbeći da odmah ne povežemo film sa veoma pročitaj više...Outlaw King (2018)
You could fight for God, or country, or family. I do not care, so long as you fight!
Nisam napisala recenziju na sajtu skoro jedanaest meseci, tačnije od gledanja filma I, Tonya. Pravdala sam sebe time da sigurno nema dovoljno kvalitetnih filmova, ali to nije istina. U proteklih desetak meseci sam pogledala pregršt dobrih filmova koji, uprkos svom kvalitetu, nisu mogli dopreti do mene na ovakav način. Outlaw King me je konačno trgao iz moje recenzijske letargije i lenjosti u pisanju. Dabome, logično je da sledi jedna nagovarajuća recenzija u mom prepoznatljivom stilu kojoj, nadam se, nećete moći odoleti.
Početak četrnaestog veka, Škotska je okupirana od strane Engleske, tačnije kralja Edvarda I (Stephen Dillane). Većina plemića, od kojih pojedini imaju prvenstvo na presto kralja Škotske, zajedno sa ostalim škotskim plemićima godinama unazad ratuju da se oslobode škotske zemlje, ali nisu jedinstveni u toj nameri. Nakon teškog poraza i strašnih ljudskih gubitaka, opet se moraju povući, sklopiti prividni mir i povinovati kralju Edvardu, koji i dalje zadaje strašne novčane namete. Narod se ne miri sa time, posebno nakon stravičnog javnog pogubljenja škotskog junaka Vilijama Valasa, koje donosi i nemir u krugove plemića, ponajviše Roberta Brusa (Chris Pine). On odlučuje, uz pomoć crkve, krunisati se za kralja Škotske i krenuti u krvavi, odlučujući pohod vraćanja Škotske Škotima u ruke.
Nemoguće je izbeći da odmah ne povežemo film sa veoma pročitaj više... 
You have no interest in what I have to say. Unless it confirms what you think you already know.
Operation Finale je istorijska drama koja ekranizuje misiju izraelske obaveštajne službe Šin Bet, u kojoj je nekoliko pripadnika lociralo i privelo pravdi Adolfa Ajhmana, arhitektu Holokausta u Drugom svetskom ratu. Eichmann in My Hands su memoari oficira Pitera Malkina koji su bili baza za pisanje scenarija, a režiju potpisuje Chris Weitz.
Petnaest godina nakon završetka Drugog svetskog rata, verovalo se da je Ajhman (Ben Kingsley), mastermajnd Konačnog rešenja, mrtav. Međutim, operativci obaveštajne službe otkrivaju da je živ - poseduje drugi identitet i radi u predgrađu Buenos Airesa, zajedno sa svojom suprugom i sinovima. Prateći Ajhmanovu rutinu, Malkin (Oscar Isaac) i njegovi agenti planiraju otmicu, kako bi ga tajno izvukli iz Argentine i sudili mu u Izraelu. Ubrzo, njihova misija postaje intenzivna igra mačke i miša...
Postoji nešto morbidno u činjenici da nas zanimaju istorijski portreti zlih ljudi, verovatno jer pokušavamo da shvatimo šta to natera čoveka da uradi ili organizuje tako gnusne stvari. U filmu Operation Finale, priča nas podseća da su takvi ljudi na prvi pogled sasvim obični, što još više stvara potrebu da ih slušamo, sve dok ne postanu totalno odbojni. Autori prikazuju i drugu stranu Adolfa Ajhmana, predstavljaju ga kao obično ljudsko biće, a dobijamo priliku i da čujemo njegovo obrazloženje za svoje postupke.
U realnosti, 
If I would have known this was a Klan meeting, I wouldn't have taken this motherfucking gig. Goddamn.
Kao što sam spomenuo u uvodu teksta za njegov verovatno najbolji film Do The Right Thing, Spajk Li (Spike Lee) je cenjeno autorsko ime koje se u svojim radovima uglavnom bavi političkim problemima crnaca u SAD-u. Između ostalog, smenjuje teme odnosa između rasa, rasne diskriminacije, uticaja medija na svakodnevni život, urbani kriminal, siromaštvo i slično. Njegov najnoviji film BlacKkKlansman je producirala ekipa koja je proizvela Get Out i nudi nam još jedno provokativno istraživanje međurasnih odnosa unutar Amerike.
Film se bazira na istinitoj priči i smešten je u sedamdesete godine prošlog veka, usred jačanja pokreta za građanska prava. Priča prati Rona Stolvorta (John David Washington), koji postaje prvi detektiv afro-amerikanac u policijskom odeljenju Kolorado Springsa. Kako bi dokazao svoju vrednost, rešava da se infiltrira u lokalnu grupaciju Kju Kluks Klana, a za taj poduhvat ubeđuje svog starijeg kolegu Flipa Zimermana (Adam Driver), koji je Jevrejin. Njih dvojica otkrivaju tajne planove klana i rešavaju da ih na sve načine spreče u tome...
Spajk Li je, u saradnji sa svojim scenaristima, napravio film koji poseduje jedinstveno čudnu instinitu priču sa obilje informacija, koja deluje relevantno i u modernom dobu, jer je sve veći broj ljudi kojima je dosta rasne tolerancije, političke korektnosti i multikultularizma. Ispod narativa se kriju 
Drink water.
Don't Worry, He Won't Get Far on Foot je novi film Gusa van Santa (Gus Van Sant) i reč je o biografskoj drami o Džonu Kalahanu, umetniku koji je najpoznatiji po svojim specifičnim karikaturama, u kojima se bavio tabu temama i osobama sa margina društva. Naziv filma potiče od jedne od njegovih najpopularnijih crteža, u kome ekipa kauboja u pustinji nailazi na invalidska kolica i komentarišu kako vlasnik istih neće daleko dogurati peške. Film je adaptacija njegove autobiografije.
Džon (Joaquin Phoenix) je simpatičan mladić koji ima velikih problema sa alkoholom i opterećen je činjenicom što ga je majka dala na usvajanje kada je bio dečak. Nakon katastrofalne saobraćajne nesreće ostaje kvadriplegičar, ali mu ne pada na pamet da prestane sa opijanjem. Međutim, nakon susreta sa harizmatičnim sponzorom Donijem (Jonah Hill) i uz podršku devojke Anu (Rooney Mara), on nerado počinje sa odvikavanjem od alkohola. Tokom odvikavanja, otkriva svoj talenat za crtanjem novinskih karikatura sa oštrim komentarima, a na taj način će njegov život bez alkohola dobiti novu dimenziju...
Naš junak je imao 21 godinu kada je doživeo nesreću i ostao paralizovan, ali su mu šake ostale koliko-toliko funkcionalne - taman da upravlja invalidskim kolicima, nagne bocu sa alkoholom ili da drži olovku, a ove tri radnje ispunjavaju najveći deo filma. Priča se ne fokusira na njega kao na osobu, već više pratimo alkoholičara koji je otkrio talenat za karikature. 
You're taught your entire life that what you do matters and that you're special. And that, there are things you can point towards that would... which'll show that you're special, that show you're different, when, in all reality, those things... don't matter. And you're not special.
Opšte je poznato da većina stanovnika SAD-a ne spada među najinteligentinije ljude na svetu, a nekoliko puta smo se i preko filmova koji ekranizuju istinite priče uverili u to. Prvi mi na pamet pada film Pain and Gain Majkla Beja, akciona komedija koja prati tri prebildovana idiota u pokušaju da iznude novac od biznismena tako što će ga kidnapovati.
Ukratko, njihov plan i izvršenje istog pokazuju da je stvarnost često bizarnija od fikcije. Zbog toga sam se zaniteresovao kada sam čuo za film American Animals, koja se bavi kvartetom studenata sa sličnim intelektualnim sposobnostima, čiji je kriminalni poduhvat naišao na podsmeh. Na samom početku filma dobijamo obaveštenje this is not based on a true story i zatim not based on nestaje. Film zaista priča istinitu priču o pljački na univerzitetu Kentaki, a da doživljaj bude kompletniji, autor Bart Lejton je okupio prave pljačkaše, koji daju svoje komentare i pričaju svoje verzije priče uporedo sa dramatizovanom verzijom.
Na početku filma upoznajemo Spensera (Barry Keoghan), studenta na Univerzitetu Transilvanija, koji želi da postane umetnik, ali je svestan da mu snovi beže. Pored njega, tu je i Voren Lipka (Evan Peters), 
Politics is like shoes. There's a left and a right, but eventually you will want to go barefoot.
Mišel Azanavisijus (Michel Hazanavicius) je pre sedam godina stekao slavu zbog neočekivanog uspeha nemog filma The Artist, koji je završio sa nagradom Oskar za najbolji film. Nakon ne baš uspešne ratne drame The Search, novi projekat ovog francuskog filmaša je mešavina komedije i drame, koja kao centar priče ima čuvenog Žan-Luk Godara (Jean-Luc Godard), u vremenu kada je bio u svom drugom braku sa sedamnaestogodišnjim glumicom En Vjazemski (Anne Wiazemsky).
Radnja filma je smeštena u 1968. godinu, kada je Godar (Louis Garrel) bio na vrhuncu svoje karijere, a u Francuskoj su se odvijala društvena previranja. Dok je država bila na ivici krize, Godar se zaljubljuje u glumicu En (Stacy Martin), sa kojom je snimio film La Chinoise. Par živi u Parizu, a Godar se sve više počinje interesovati za politiku, postaje zagovornik revolucije i pridružuje se studentskim protestima. Godarovi stavovi imaju uticaj na Enine izbore, a zbog njih sve više balansiraju svoje karijere, ali i međusobni odnos...
En Vjazemski je napisala dve knjige o njenom životu sad Godarom između 1966. i 1969. godine, a scenario je baziran na delovima njene autobiografije Un an après. Godar je tada, kao što je i danas, smatran jednim od najboljih francuskih filmaša - svuda je bio cenjen i poštovan, a njegovi filmovi su bili uticajni i inspirativni za mnoge umetnike. Na samom vrhu umetničkog 
Days seem like weeks to me. Days are weeks.
Loving Vincent je animirana biografska drama o čuvenom slikaru Vinsentu Van Gogu, koja je specifična po tome što je prvi dugometražni film koji je u potpunosti naslikan. Prva verzija je snimljena 2008. godine kao sedmominutni kratkometražni film, a nakon toga višegodišnju produkciju su finansirali Polish Film Institute, kampanja na Kickstarter-u i privatna lica. Napokon, preko 65000 frejmova, naslikanih tehnikom koju je koristio Van Gog, je smešteno u dugometražni film.
Priča počinje posle Van Gogovog samoubistva u 37. godini. Nakon ranjavanja u stomak, Van Gog se vratio u gostinonicu u ruralnoj Francuskoj, u kojoj je sutradan preminuo. Nakon godinu dana, Arman Rulin, sin Van Gogovog poštara, dobija zadatak da poslednje slikarevo pismo uruči njegovom mlađem bratu Teu. Nakon odlaska u Pariz, Arman saznaje da je Teo umro nekoliko meseci nakon smrti Vinsenta, verovatno od tuge. S obzirom da ne zna šta da radi sa pismom, Arman odlazi u mestašce gde je Vinsent proveo poslednjih nekoliko meseci, kako bi tamo pronašao nekoga kome će ga uručiti...
Njegovim dolaskom scenario počinje da se razvija kao misterija u kojoj se istražuju okolnosti Vinsentove smrti. Slikar je stekao reputaciju nestabilnog čoveka, sa emocionalnim i psihološkim problemima, koji je odsekao sebi uvo kako bi ga poklonio prostitutki u bordelu. U kombinaciji sa predrasudama koje stvara takav incident i melanholičnim utiskom koji je slikar ostavljao, 
When a man gets wealthy, he has to deal with the problems of freedom. All the choices he could possibly want. An abyss opens up. Well, I watched that abyss. I watched it ruin men, marriages, but most of all, it ruins the children.
All the Money in the World je novi film Ridlija Skota (Ridley Scott), a pročulo se za njega i pre premijere jer je imao taj baksuz da u njemu glavnu ulogu tumači Kevin Spejsi, koji se našao u centru holivudskog skandala baš pred promociju filma. Zbog toga su producenti odlučili da svaka scena sa Spejsijem bude ponovo snimljena, a na njegovo mesto je uskočio veteran Kristofer Plamer (Christopher Plummer). S obzirom na rediteljsko ime i glumačku ekipu koju je okupio, film je prošao skoro nezapaženo, a u prilog tome idu i činjenice da nije dobro prošao ni na bioskopskim kasama.
1973. godine u Rimu maskirana ekipa kriminalaca je otela Džona (Charlie Plummer), šesnaestogodišnjaka koji je imao tu nesreću da je unuk Žan Pola Getija (Plamer), u tom momentu najbogatijeg čoveka na svetu. Osim činjenice da je stekao bogatstvo poslovima sa naftom i da je veliki kolekcionar umetničkih dela, Geti je poznat po tome da je velika škrtica. Upravo zbog toga on odbija da plati otkupninu, iako je žrtva njegov omiljeni unuk. U centar priče se smešta Gejl (Michelle Williams), posvećena majka koja je, za razliku od svog bišeg svekra, izabrala svoju decu ispred bogatstva...
Žan Pol Geti je nesvakidašnja individua, čovek koji je multimilioner, 