-Did being married make you happy?
-Not really. I'm gay.
Svako ko prati moje tekstove odavno zna koliko volim biografske filmove koji se bave muzičarima, naročito onima čiju muziku i sam slušam. Ne mogu reći da sam fan Eltona Džona, ali poštujem njegov status i njegova životna priča svakako ima materijala za filmsku ekranizaciju. Nakon gotovo dvodecenijskog pokušavanja, stekli su se uslovi da se snimi film o njemu i dobili smo biografski mjuzikl Rocketman, koji potpisuju režiser Dexter Fletcher i scenarista Lee Hall. Premijera je bila na ovogodišnjem filmskom festivalu u Kanu.
Radnja filma prati fantastično putovanje ovog umetnika i njegovu transformaciju od talentovanog klavijaturiste i pevača Redžinalda Dvajta do globalne muzičke zvezde Eltona Džona (Taron Egerton). Inspirativna priča o stidljivom dečaku iz malog grada, koji se probio na vrh i postao čovek čije ploče čine 5% ukupne prodaje svih ploča na svetu. Rocketman je ispričan kao mjuzikl, kroz pesme Eltona Džona, a glavni glumac je bio zadužen i za njihovo izvođenje. Film je nazvan po istoimenoj Eltonovoj pesmi iz 1972. godine.
Volt Dizni i Focus Features su ranije odustali od filma jer su insistirali da bude PG-13, što su Elton i njegov suprug Dejvid Furniš, glavni producent, glatko odbili. Na scenu je stupio Paramount, koji je autorima dao odrešene ruke i rezultat nije izostao - film je ostvario lepu zaradu, dobio je pozitivne kritike i Elton Džon je veoma zadovoljan kako je predstavljen pročitaj više...Rocketman (2019)
-Did being married make you happy?
-Not really. I'm gay.
Svako ko prati moje tekstove odavno zna koliko volim biografske filmove koji se bave muzičarima, naročito onima čiju muziku i sam slušam. Ne mogu reći da sam fan Eltona Džona, ali poštujem njegov status i njegova životna priča svakako ima materijala za filmsku ekranizaciju. Nakon gotovo dvodecenijskog pokušavanja, stekli su se uslovi da se snimi film o njemu i dobili smo biografski mjuzikl Rocketman, koji potpisuju režiser Dexter Fletcher i scenarista Lee Hall. Premijera je bila na ovogodišnjem filmskom festivalu u Kanu.
Radnja filma prati fantastično putovanje ovog umetnika i njegovu transformaciju od talentovanog klavijaturiste i pevača Redžinalda Dvajta do globalne muzičke zvezde Eltona Džona (Taron Egerton). Inspirativna priča o stidljivom dečaku iz malog grada, koji se probio na vrh i postao čovek čije ploče čine 5% ukupne prodaje svih ploča na svetu. Rocketman je ispričan kao mjuzikl, kroz pesme Eltona Džona, a glavni glumac je bio zadužen i za njihovo izvođenje. Film je nazvan po istoimenoj Eltonovoj pesmi iz 1972. godine.
Volt Dizni i Focus Features su ranije odustali od filma jer su insistirali da bude PG-13, što su Elton i njegov suprug Dejvid Furniš, glavni producent, glatko odbili. Na scenu je stupio Paramount, koji je autorima dao odrešene ruke i rezultat nije izostao - film je ostvario lepu zaradu, dobio je pozitivne kritike i Elton Džon je veoma zadovoljan kako je predstavljen pročitaj više... 
Scottish? Ha! Ha! Why didn't you say so?... Great soldiers. Very brave. And good people. Completely. Let me tell you, if I could be anything instead of a Ugandan, I would be a Scot. Except for the red hair, which I'm sure is attractive to your women, but which we Africans, we find is quite disgusting.
The Last King of Scotland je istorijska drama snimljena po istoimenom romanu Žila Fodena. U centar zbivanja je smešten pokojni diktator Ugande Idi Amin, koji nije bio zadovoljan jednostavnom titulom predsednik. Favorizovao je fantastične naslove poput Osvajač britanskog carstva, a jedan od tih naslova, Poslednji kralj Škotske, je poslužio i kao naziv romana i filma baziranih na istinitim činjenicama.
Početkom sedamdesetih, mladi škotski lekar Nikolas Gerigen (James McAvoy), dolazi u Ugandu kako bi pomagao u jednoj seoskoj bolnici. Sticajem okolnosti se susreće sa predsednikom Aminom (Forest Whitaker), koji obećava zlatno doba Ugande. Njihov odnos napreduje toliko da Nikolas dobija visoku poziciju u ministarstvu zdravlja i postaje jedan od Aminovih najbližih saradnika. Međutim, kako vreme prolazi, Nikolas primećuje da Aminovo diktatorstvo vodi Ugandu u krvavu propast. On shvata svoju tešku situaciju i mora doneti neke presudne odluke koje mu mogu doneti smrt...
Režiju potpisuje Kevin Macdonald, Oskarom nagrađeni autor dokumentaraca o napadu na Olimpijskim igrama u Minhenu, dok je glavni scenarista Peter Morgan, koji je radio filmove The Queen, Rush i Front/Nixon i 
When I look out at youse all gathered here, it confirms something I always felt. When It comes to punk: New York has the haircuts, London Has the trousers, but Belfast has the Reason!
Good Vibrations je mali britanski film koji nam priča priču o Teriju Huliju, istaknutoj ličnosti u razvoju pank scene u Belfastu. Teri je otvorio prodavnicu gramofonskih ploča i osnovao diskografsku kuću Good Vibrations, koja je objavljivala bendove kao što su The Undertones, Rudi, Protex i The Outcasts. Na filmu je potpisana brojna autorska ekipa, a glavni producent je Kris Martin iz benda Koldplej.
Početkom sedemdesetih, Teri Huli (Richard Dormer) je bio idealistički roker koji se nalazio usred političkog haosa koji je tada vladao u Severnoj Irskoj. Dolazi na donkihotsku ideju da otvori prodavnicu ploča u kojoj bi prodavao izvođenja rege muzičara, kako bi nekako potaknuo harmoniju u svom gradu. Međutim, uskoro otkriva novi muzički žanr i inspirisan životnom snagom pank-roka postaje producent i promoter lokalne scene. Tada se teškoće i zahtevi muzičke industrije počinju suočavati sa njegovim haotičnim privatnim životom...
Gorepomenuti bendovi su ostavili svoj pečat na muzičkoj sceni širom Velike Britanije i Irske, a sve je krenulo pesmom Tennage Kicks na radiju BBC. Tada je Good Vibrations privukao pažnju Džona Pila, veoma uticajnog radijskog DJ-a. Uticaj Terija Hulija se ne meri samo promocijom pank-roka, već i time što je bio bitan šraf u stvaranju alternativne 
Brajon Vajdner je bivši pripadnik desničarske grupe koji se promenio i život skinheda ostavio iza sebe. Ono što je upečatljivo za njega je što je postupak promene obuhvatao preko dvadeset bolnih operacija tokom kojih je uklanjao tetovaže sa lica. Sve je zabeleženo u TV dokumentarcu Erasing Hate iz 2011. godine, a njegova priča je inspirisala izraelskog filmaša Gaja Nativa (Guy Nattiv), dobitnika Oskara u kategoriji Live Action Short Film, da snimi biografski film o njemu.
Brajon (Jamie Bell) vodi destruktivan život, čini zločine iz mržnje, pokriven je rasističkim tetovažama i pod prismotrom je FBI - ukratko, nalazi se na putu bez povratka. Jedan od je bitnijih članova radikalne bande, koja je uverenja pronašla u nordijskoj istoriji i mitologiji i koju predvode Fred (Bill Camp) i Šarin (Vera Farmiga). Kada upozna Džuli (Danielle Macdonald) i njene tri ćerke, odgovornosti očinstva mu stvaraju želju da ostavi pokret iza sebe. Međutim, njegova banda se ne slaže sa njegovom potrebom da preokrene svoj život, pa Brajon počinje da trpi uznemiravanje i pretnje smrću...
Kao što piše u samom uvodu, ovaj film je inspirisan istinitom pričom. Brajona je odhranila grupa radikalnih desničara i on je zbog njih činio razna zlodela, ali je uspeo da pronađe svoju savest. Njegova transformacija je svakako vredna priče, naročito jer je on pravi ekstrem i dokaz da je rasizam naučen, pa se isto tako može i zaboraviti. Brajon je naučio greške iz svojih radikalnih 
More tears are shed over answered prayers than unanswered ones.
Truman Kapote je bio američki novinar i književnik koji je svojevremeno kretao u popularnim američkim krugovima. Njegova dela su bila čitana, a svakako je najpoznatija ekranizacija njegove knjige Doručak kod Tifanija sa Odri Hepbern u glavnoj ulozi. Capote je biografski film o njemu koji potpisuje odličan režiser Benet Miler (Bennett Miller), a radnja filma prati period Kapoteovog rada na kontroverznom romanu In Cold Blood.
U Kanzasu se dogodilo brutalno ubistvo četvoročlane porodice Klater. Naš protagonista (Philip Seymour Hoffman) čita o tome u Njujork Tajmsu i javlja tadašnjem uredniku Njujorkera, gde je bio zaposlen, da će on lično izveštavati o ovom događaju. Kapote zajedno sa spisateljicom Harper Li (Catherine Keener), koja je tada radila na romanu To Kill a Mockingbird, odlazi u Kanzas. Tamo intervjuiše ljude povezane sa ubistvom, uspeva da dođe do glavno-osumnjičenih i razvija jaku vezu sa Perijem Smitom (Clifton Collins Jr.), jednim od njih...
Scenario Dena Fatermana (Dan Futterman) se bazira na istoimenoj knjizi Džeralda Klarka, a centar priče nas smešta u ruralnu sredinu, gde urbani homoseksualac Kapote redovno posećuje osumnjičene i saznaje dosta o njima. Njegovo sve dublje kopanje u priču stvara inspiraciju da projekat proširi na knjigu. Posebne simpatije mu stvara osumnjičeni Peri, za koga se ispostavlja da je miran čovek sa problematičnom istorijom. Te simpatije vremenom 
- Charles Christopher Parker, Junior. Preliminary diagnosis: heart attack. Stocky, male, negro. Approximately 65 years of age.
- He was 34.
Čarli Parker je bio američki džez saksofonista, virtuoz i vizionar koga je pratila reputacija kralja bibapa. Njegove improvizacije na saksofonu su stvorile zvuk koji je poseban u svakom smislu. Kao mlad muzičar je dobio nadimak Bird, a njegov život se prerano završio zbog lošeg zdravlja izazvanog porocima. Bird je saosećajan portret o njemu koji potpisuje Clint Eastwood, poznati ljubitelj džeza, dok je za scenario bio zadužen Joel Oliansky.
Radnja filma se kreće napred-nazad kroz Parkerov život, kao montaža scena od njegovog detinjstva do smrti u 34. godini, spajajući trenutke koje definišu njegov život i njegovu muziku. Veći deo filma pratimo njegov komplikovan odnos sa suprugom Čen (Diane Venora), saradnju sa Dizi Gilespijem (Samuel E. Wright) i njegov uticaj i odnos sa mladim trubačem Redom Rodnijem (Michael Zelniker). Posredno pratimo i živopisan portret džez sveta u svoj njegovoj složenosti.
U ovom filmu imamo priliku da slušamo puno Parkerove muzike, koja se hronološki pomera napred-nazad kroz njegovu karijeru. Bird uspešno predstavlja kompleksnost njegovih izvođenja i njegove vizije, koja je dovela do tzv. slobodnog džeza. Nerazdvojno od muzike, tu su i njegovi problemi i neprekidna borba sa porocima i ličnim demonima - Čarli Parker je čovek koji je živeo bez ograničenja i to ga je na kraju i koštalo 
I'll show you how to do something once, I'll help you if you mess up twice, but the third time you're on your own. 'Cause that's how it is in the world.
Obožavam biografske filmove koji se bave muzičarima, naročito onima čiju muziku i sam slušam. Tada opraštam mediokritetske scenarije i sve ono što mi inače zasmeta, jer to toliko i ne primetim pored sjajne muzike i harizmatičnih glumaca u glavnoj ulozi. Jedan od najdražih filmova iz ovog žanra je Ray iz 2004. godine, koji potpisuje Taylor Hackford.
Ovaj film se bavi čuvenim muzičarem Rejom Čarlsom, tačnije periodom njegovog života tokom 50-ih i 60-ih godina prošlog veka. On je odrastao na plantaži u Severnoj Floridi u velikom siromaštvu, a kao dečak je izgubio vid, nedugo nakon što je svedočio smrti svog mlađeg brata. Inspirisan svojom majkom, koja je bila nezavisna žena jakog duha, Rej je spas iz siromaštva pronašao u muzici, za klavirom. Nakon početnih malih turneja, Rej je stekao reputaciju fantastičnog muzičara, koji je uskoro osvojio svetsku scenu...
Rej Čarls je bio unikatan muzičar svoga doba sa neponovljivim stilom koji je kombinovao R&B, rokenrol, džez, kantri, gospel i druge žanrove. Pored svog stila, Rej je bio upečatljiva pojava, harizmatičan čovek sa crnim naočarima i veoma širokim osmehom, koji je uživao u svakom tonu koji odsvira ili otpeva. Pored nemerljivog uticaja na svetsku muziku, Rej Čarls je bio pionir borbe protiv rasne segregacije i to u klubovima gde je nastupao. 
Time gets wider, you know. Not just longer.
Pre nekoliko dana sam pisao o filmu Stockholm Roberta Budroa (Robert Budreau) u kome glavnu ulogu tumači Itan Houk (Ethan Hawke). Reč je o njegovom drugom radu, a debitivao je ovom biografskom pričom o čuvenom džez trubaču i pevaču Četu Bejkeru, koga takođe tumači gorepomenuti glumac.
Radnja filma je smeštena u 1966. godinu i na samom početku vidimo Četa kako glumi u filmu o sebi. Uskoro započinje romansu sa glumačkom partnerkom Džejn (Carmen Ejogo), a problem nastaje kada ga sačekaju duhovi prošlosti - Čet je dugogodišnji heroinski zavisnik, a loši momci su došli da naplate svoje dugove. Snimanje filma se odlaže, postoji mogućnost da više nikada ne zasvira trubu, ali uz podršku Džejn on pokušava da se vrati muzici, suprotno svim šansama...
Čet Bejker je bio jedan od pionira tzv. svinga zapadne obale, koji su činili uglavnom belci. Tada su glavne face džeza bili crni muzičari bebopa i hard bopa iz Njujorka poput Majlsa Dejvisa i Dizi Gilespija. Njegovu uspešnu muzičku karijeru je prekinulo hapšenje zbog heroina, a sam Čet nikada nije lagao o tome. Po njegovim rečima, heroin mu nije bio sredstvo za ublažavanje unutrašnjih demona ili slično, već ono što je njega, a samim tim i njegovu muziku, činilo mnogo boljom.
Ova biografija se ne razlikuje mnogo od filmova vezanih za muzičare, jer se dosta toga vrti oko Četove upotrebe droga i njegovih veza sa ženama. Droga mu je uništila život, 