Kada se letimično baci pogled na liste najboljih filmova ikada snimljenih, „Kazablanka“ se, po pravilu i potpuno zasluženo, nalazi na svakoj od njih. Sa scenariom koji je i zvanično proglašen za najbolje napisani scenario ikada, sa kvalitetom koji ne opada, publikom koja mu se iznova vraća i legendarnim scenama i dijalozima „Kazablanka“ predstavlja materijal koji treba da bude video lektira i definitivno treba da ga pogledaju i ljudi koji nisu ljubitelji filma.
Radnja je smeštena za vreme Drugog svetskog rata u grad Kazablanka koji se nalazi na severozapadnom delu afričkog kontinenta. Glavni protagonista je usamljeni Rik Blejn, bivši američki borac i vlasnik najpopularnijeg noćnog kluba u gradu, koji sticajem okolnosti dolazi u posed dva vrednosna pisma koja omogućavaju odlazak u SAD. Tada u grad dolazi nacistički major Štraser, koji uz pomoć lokalnog kapetana Renoa zavodi red i hapsi čehoslovačkog borca Viktora Lasla, koji je u grad došao sa svojom suprugom Islom. Isla je stara Rikova ljubav koja je pobegla od njega u Parizu, ali nakon razrešenja starih zavrzlama oni se ponovo zaljubljuju jedno u drugo i rešavaju da zajedno pobegnu iz zemlje.
Iako na prvi pogled deluje kao klasična ljubavna priča prepuna intriga, ovaj film je nemoguće okarakterisati samo jednim žanrom. Ratno okruženje, napete scene i ubistva u kombinaciji sa romantikom i komičnim situacijama čine jednu savršenu celinu koja drži pažnju. Film obiluje nezaboravnim scenama koje se izučavaju na filmskim institutima, među kojima bih izdvojio scenu sa intoniranjem Marseljeze. Dijalozi su smisleni i kvalitetni, sa rečenicama koje se citiraju i dan-danas. Karakterizacija likova je odrađena maksimalno dobro.
Što se tehničke strane tiče, film je odrađen toliko dobro da je nemoguće naći mane i zamerke, i zaista se nalazi ispred svog vremena. Režija je maestralna, fotografija je kvalitetna i ceo projekat poseduje odličan saundtrek.
Glumačka ekipa se sastoji od samog krema tadašnje svetske kinematografije. U glavnoj ulozi je briljirao Hemfri Bogart (Humphrey Bogart), koji je ovom ulogom sebi zacementirao mesto među najboljim glumcima ikada. Sjajnu podršku mu pruža Ingrid Bergman (Ingrid Bergman) u ulozi Ilse Lund. Među njima je stvorena takva hemija da se stiče utisak kao da su ljubavni par i u stvarnom životu. Od ostatka vrhunske ekipe izdvajam legendarnog Pitera Lorija (Peter Lorre), kao i Kloda Reinsa (Claude Rains), koji je briljirao u ulozi kapetana Renoa.
Kvalitet filma potvrđuje 8 nominacija za Oskara, a zlatnu statuu je odneo u kategorijama za najbolju režiju (Michael Curtiz), najbolji scenario i najbolju fotografiju.
Da bi se u potpunosti shvatilo ovo remek-delo potrebno je bar desetak gledanja. U svakom novom gledanju se primete reakcije, detalji i nijanse koje su promakle ranije. Na jednom forumu sam pročitao predlog da se pogleda savremeni holivudski spektakl prepun specijalnih efekata i odmah za njim ovaj projekat iz zlatnog doba Holivuda kako bi se videle suštinske razlike koje odvajaju film za zabavu od filma koji poseduje istinsku vrednost i kvalitet.
Po mom mišljenju je ovo definitivno jedan od najboljih filmova ikada snimljen i svima ga preporučujem za gledanje.
10/10
